Vera Stoefs maakt hedendaags porseleinen serviesgoed, dat steeds in andere combinaties kan worden gebruikt en zo telkens een nieuw verhaal brengt. ‘De tijd dat mensen een volledig servies kochten is voorbij’, zegt ze, ‘mensen stellen graag hun tafel samen in functie van de gelegenheid en het serviesgoed hoeft niet meer allemaal hetzelfde te zijn.  Daar speel ik graag op in.’ Het maken van gebruiksgoed is een bewuste keuze, misschien ook vanuit een zekere nuchterheid. Als maker/ontwerper vindt ze dat een stuk voor iets moet dienen. Haar objecten – met hun schijnbaar eenvoudige geometrische vorm, zuivere lijn en gedetailleerde afwerking – brengen lichtheid en schoonheid in het dagelijkse leven.

​

Vera kiest resoluut voor porselein – ze houdt van het witte, licht doorlatende materiaal dat toelaat om strakke vormen te creëren en waarop andere kleuren tot hun recht komen. Maar porselein leert haar ook omgaan met toeval en met mislukking. ‘Hoe een porseleinen vorm uit de oven komt, is altijd onvoorspelbaar. Je bent nooit zeker over het resultaat. Dat heeft te maken met het heel sterke geheugen van porselein, de kleinste foute handeling in het maakproces leidt tot een vervorming in het eindresultaat.’

 

Inspiratie komt vanuit het creatieproces. ‘Soms beginnen je handen zelf dingen te maken. De pot is de basis van alles, vanuit het draaien groeit de vorm. En elke vorm leidt tot een volgende vorm.’

Keramiek is niet vrijblijvend voor Vera. Wat bijna dertig jaar geleden begon als een hobby vanuit het verlangen iets met de handen te willen doen, is een soort thuiskomen geworden. Keramiek is wat haar in evenwicht houdt. ‘Keramiek – en dan vooral het draaien – is weg van de wereld zijn. Met de klei oud worden, zo zie ik mijn toekomst.’

 

In 1991 schreef Vera, die dan werkte als informatica, zich in aan het Mechelse IKA, nadien volgde ze nog heel wat workshops bij gekende keramisten in Europa. Nu heeft ze haar eigen keramiekatelier en geeft ze workshops in draaien.