Linda Bollens omschrijft haar werk als intuïtief en gevoelig. ‘Mijn werk is zoals ik zelf ook ben.’ In haar atelier werkt ze projectmatig en haar creaties ontstaan uit experimenten en impressies. Vanuit een concept zoekt ze naar de vorm, de textuur en de juiste combinaties tot het beeld uitdrukt wat ze wil ‘ver-beelden’. Meestal kiest ze voor porselein, dat ze vergelijkt met ‘een verleidelijke vrouw die pronkt met haar sensuele huid – het witte, het pure’. Het materiaal laat toe je fantasie erop te projecteren. ‘Porselein bepaalt de condities van de relatie die het met je aangaat.’ Het transparante karakter ervan zet ze ook in bij de lichtsculpturen van porselein en metaal die ze samen met haar partner ontwerpt. Daarnaast creëert ze ook een lijn van gebruiksgoed, ‘Tafel-Goed’: combinaties van borden en kommetjes uit zwarte klei of porselein, geïnspireerd door de Japanse eetcultuur.

​

Inspiratie vindt Linda in de natuur. Tijdens wandelingen bijvoorbeeld kan ze vormen en kleuren opslaan. Ze wordt getroffen door de schoonheid van het verval en van het vergankelijke, zoals halfvergane bladeren, boomstammen, afbladderende muren of vervallen gebouwen. Of door de schoonheid van trouvailles, objecten die een nieuwe betekenis krijgen door hun integratie in installaties of lichtobjecten.

​

Haar relatie met klei is passioneel, dat is duidelijk. Werken in haar atelier is een uitlaatklep, een manier om emoties kwijt te raken, soms ook een vlucht uit de werkelijkheid. Klei is een droom waar ze helemaal voor gaat: ‘Klei is mijn positieve energie, mijn lotsbestemming. Het is mijn ziel zelf die met klei werkt.’

 

Als creatief therapeut voelde Linda de behoefte om zelf ook beeldend te creëren. In 2003 schreef ze zich in voor de opleiding keramiek aan het SLAC in Leuven en volgde nadien nog meerdere technische masterclasses. Sinds kort heeft ze haar eigen atelier op een site met andere kunstenaars. Ze geeft ook enthousiast workshops met porselein en begeleidt beginners met klei.