Etienne De Bie houdt van geometrische vormen. Het lineaire vervult dan ook een belangrijke rol in zijn werk en zorgt voor de effecten. Etienne speelt graag met het perspectief. ‘Het hoeft daarom niet altijd juist te zijn, het is net de bedoeling dat de toeschouwer op het verkeerde been wordt gezet, reageert op het werk en vragen stelt.’ Een vorm die de kunstenaar in het bijzonder intrigeert is de curve van een paardenhoofd. ‘Hier gaat een bepaalde kracht van uit die ik gestileerd en geabstraheerd probeer weer te geven. Ik beeld geen beweging uit, ik suggereer ze.’

​

Klei biedt ontzettend veel mogelijkheden, maar zijn voorkeur gaat uit naar het werken met ‘indian stone’ – een kwaliteitsvolle klei, die heel veel verdraagt en dus minder vervormingen en barsten vertoont tijdens het bakken. ‘Toch heeft klei altijd iets geheimzinnigs, iets onberekenbaars. Het openen van de oven is steeds een spannend moment. Je kunt natuurlijk altijd leren uit je fouten. En de onvoorspelbaarheid van klei kun je op termijn ook zien als een kwaliteit.’

 

De natuur – en zeker de paardenwereld – is een grote bron van inspiratie. Een schors, aangevreten door houtworm, bijvoorbeeld zal hij gebruiken voor een mal. Zo zet hij het verval om in schoonheid. Ook het werk van de Spaanse keramist Enrique Mestre, die net als hij bezig is met geometrische vormen, vindt hij boeiend.

 

Na een opleiding in het regentaat en een carrière als opvoeder in een internaat heeft Etienne een keramiekopleiding gevolgd aan de Academie van Aarschot en het SLAC in Leuven. De drang naar creativiteit die altijd bij hem aanwezig was, heeft een uitweg gevonden in het werken met klei.